czwartek, 16 czerwca 2011

Dzień 3

Start :N 49⁰49.664′ E 022⁰15.579′
Obóz  : N 49⁰47.350′ E 022⁰39.085′
Przebyta odległość : 53 km
Pogoda: słonce z delikatnym zachmurzeniem, słabe porywy wiatru. Po południu -burze z porywistym wiatrem.
Noc i świt spędziliśmy w  towarzystwie świergotów i ptasich śpiewów, dorzecze jest pełne ptactwa,  a my chyba trafiliśmy w epicentrum.   
Poranek przyniósł nam niemiłą niespodziankę- rzeka zmieniła swoje oblicze i woda w Sanie obniżyła się przez noc o 15 cm, a linia brzegowa o około 1 m . Elektrownia skończyła kontrolowany spust wody.  Kajakowi ta wiadomość nie przypadła do gustu. Wszystkie mielizny i wypłycenia były nasze. Wystartowaliśmy o 07.30.  Na trasie natrafialiśmy sporo skał i  łach, więc było trochę przeciągania kajaka. Potem rzeka pogłębiła koryto i już szło w miarę bez niespodzianek.
Od napotkanych wędkarzy dowiedzieliśmy się, że przed nami spływa kajak.  Po jakiejś  godzinie udało się nam go dogonić. W ten sposób poznaliśmy Andrzeja, który samotnie od 2 dni płynie w kierunku rodzinnej Warszawy. Postanowiliśmy więc połączyć siły, bo jakoś we trójkę  płynie sie szybciej i raźniej, tym bardziej, że Andrzej okazał się sympatycznym gawędziarzem. San zmienia się powoli w leniwą rzekę o spokojnym nurcie.  W godzinach popołudniowych złapała nas burza z porwistym wiatrem, którą przetrwaliśmy przybrzeżnych chaszczach, deszcz zaś towarzyszył nam już do Krasiczyna, za którym o 18.30 rozbiliśmy trzyosobowy obóz na kamienistej łasze.
O zachodzie słońca wypogodziło się nieco, lecz niebo żegnało nas purpurą chmur. To zły znak przepowiadający pogorszenie pogody.
Przed nami niecałe 20 km do Przemyśla, ale czeka nas spore utrudnienie- próg wodny- i w związku będziemy musieli przenosić kajaki na dystansie 400 m.  

:) Napotkani wędkarze pytają nas czasem dokąd płyniemy. Gdy słyszą, że do Swinoujścia - to pukają się w czoło...ale najczęściej są zdumieni: "A to się da, dopłynąć nad morze?"
Zakładamy, że się da! Spróbujemy! :)

2 komentarze:

  1. Robert, śledzę codziennie Twoje wpisy i trzymam kciuki!!! jesteście wielcy.
    Wrzuciłam link do tego bloga na naszą obozową stronkę i podejrzewam, że takich osób, które wspierają Was dobrą energią jest dużo więcej.
    Powodzenia i stopy wody pod kilem!!!
    Pozdrawiam serdecznie
    Ika

    OdpowiedzUsuń
  2. Jestem z Wami chłopaki !!!!! To fantastyczne przedsięwzięcie i trzymam kciuki, by w niedługim czasie Wasze oczy zobaczyły morze :)
    Tak, jak pisała Ika, wiara szrenicka wiernie śledzi Wasze wyczyny. Spokojnych nurtów i przyjaznego nieba!
    Pozdrawiam
    Wiolka

    OdpowiedzUsuń